Sayın Ayşegül Hanım,

21.01.2015 Tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ben çalışırken, ( bazen gece eve 11 de geldiğim olurdu ) hiç sinirlerim bozulmazdı. Bu senin kafanın yanlış şartlanmasından ileri geliyor. Ben işimi öyle bir aşkla, heyecanla yapardım ki, yorgunluğumun farkına bile varmazdım. Kusura bakma, sen işini zoraki yapıyorsun. Onun için ite kaka yapılan iş ( hangi iş olursa olsun ) insanın sinirlerini bozar. Sen bu fasit daireye kendini öyle bir kaptırmışsın ki… “Allah’ım çok şükür bir işim var, bugün yüz binlerce insan iş bulayım diye çırpınırken, sen bana helâlinden ekmeğimi kazanacağım bir iş verdin, sana sonsuz şükürler olsun.” Diyeceğimiz yerde, biraz yorulunca, hemen sinirlerinin bozulacağını sanmak, kusura bakma, büyük bir nankörlük değil midir? selâm, sevgi ve saygı ile…

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :