Sayın "Hitab"

08.10.2014 Tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, 15 yaşındaydım. Ailece görüştüğümüz, bir doktor vardı. Hemşehri oluyorduk. Bir gün ona gittim. "Efendim" dedim "cinsel duygularım çok kuvvetli. Ne olur bir ilaç verin, beni teskin etsin." Cevaben, "yavrum" dedi. "Yakışıklı, aslan gibi bir delikanlısın. Geneleve gitsen, kadınlar senin için, çıldırırlar. İstediğin kadınla yatabilirsin." Perişan bir şekilde, doktorun odasından çıktım. Hayal kırıklığına uğramış, moralim bozulmuştu. Çünkü, çocukluğumdan beri, genel evlerden ordaki yaşama tarzından, oradaki kadınlardan tiksinir, iğrenirdim. O can sıkıntısı içinde, ilk gördüğüm sinemaya girdim. Bir film gösteriliyordu. Almanya’da bir kasabanın içinden bir nehir geçiyordu. Zaman zaman bu nehir kabarıyor, kasabayı sular altında bırakıyordu. Şikayetler üzerine uzmanlar geldiler, inceleme yaptılar, su tribünleri kurdular. Bu suretle zararlar önlendiği gibi elektrik üreten santraller kuruldu. Kasabanın bütün okulları, hastaneleri, ticarethaneleri aydınlığa kavuştu. Sinemadan çıkınca, bende bir fikir uyandı. Bende dedim içimdeki bu çılgın duygulara öyle bir baraj kurmalıyım ki ondan şahsım, ailem, memleketim için hayırlı neticeler doğsun. Kendimi gece gündüz demeden, deli gibi okumaya verdim. Sanırım Türkiye de benim kadar okuyan kimse olmamıştır. Bir gün evime gelirseniz kütüphanelerimi görürseniz, siz de bu sözlerime hak verirsiniz. Yazdığım 14 cilt eser, en ufak şüphesi olanları da ikna edebilir. Sen de onları okursan, hayatla, insanla, kendinle ilgili bütün sorulara cevap bulacaksın.

İşte böyle sevgili kardeşim. Bütün mesele içimizdeki o çılgın enerjiyi süblime ederek, daha güzel, daha yüce bir enerjiye çevirebilmektir. Bunun için gerekli enerji sizde mevcuttur. Gece gündüz demiyeceksiniz, çalışacaksınız. 10 dakikanız bile boşa geçmeyecek.

Selâm, sevgi ve saygı ile…    

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :