Merhaba Hocam umarım beni hatırlarsınız. Size uzun bir mail yazdım ama silindi. Çok konuşuyorum belki de ondan.

Sürekli İzmir i kötülüyorum ama alışamadım ben buraya.10 ay oldu Ankaradan buraya geleli. Buraya ait hissetmiyorum kendimi. O kadar yıl çaba harcadım kpss için işe girmek için. Atandığım daireyi görünce bu muydu Rabbim dedim. Sözde uzman yardımcısı olarak atandım ama 9 ay bilgisayarım olmadı. Bilgisayarı geçtim masam bile olmadı. Şu an o kadar sınav ve mülakat boşaymış dedim.Dairedeki fiziki şartlardan ziyade beni yoran dairedeki sorunlu insanlar. Burdan açık açık anlatılmıyor ama amiyane bi tabirle kaşarlanmış memurlarla dolu bir iş yerine düştüm. Hiçbir şeyden korkuları yok ve utanç duyguları da. Hata yapmaktan ve iftiralarından korkuyorum. Çok dikkatli olmam gereken bir iş ve ben dalgınım. Bırakmayı düşündüğüm oluyor ama döndüğümde destek olabilecek bir baba yok. Şükürle isyan arasında bir yerdeyim. Yeniden sınavlara hazırlanabilecek gücüm kalmadı. Sınav fobim var. Bildiği mi ispatlayamıyorum sınavlar yüzünden. Başka bir kuruma geçmemdeki en büyük engel yabancı dil sınavı yds. İngilizceyi bildiğimi ispatlayamıyorum. O sınavdan ne yaptıysam yüksek alamadım. Kendimi çok ezdim o sınavı bir türlü başaramadım diye. Ne olur bana dua edin şu mübarek günlerde. Dünyalık şeyler bu anlattığım şeyler ama dayanamıyorum bu iş yerine , bu şehre. Kıymetini bilemediğim Ankarayı özlüyorum.

Dua edin bana.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :