.

Kıymetli yavrum,

Çevreme bakıyorum, şükreden ama gerçekten şükreden, sadece diliyle değil, kalbiyle de şükredebilen insanlar ne kadar az. İşittiklerimiz hep şikâyet, sanki insanlar şikâyet etmekten, şikâyet dinlemekten zevk alıyorlar. Acaba kaç insan, yediği yemek, giydiği elbise, oturduğu ev için, görebildiği için, yürü­yebildiği için, işitebildiği için Rabbine şükrediyor. Kendimizi ne sanıyoruz, acaba bizler yediğimiz ekmeğe, içtiğimiz suya lâyık mıyız? Bir düşünsek, acaba Allah’a lâyık olmak için, İslâm’a lâyık olmak için, Yüce Peygamberimize lâyık olmak için ne yapıyoruz? Hep Hz. Ömer’in sözünü hatırlarım: “Bugün Allah için ne yaptın?” Bu söz bazen beni ağlatır; titrer, ürperirim…

İnsan olmak ne kadar zor. İstisnasız hepimiz dünyaya bunun için gönderilmedik mi? Her insanın en büyük amacı, Hz. İnsan makamına ulaşmak değil midir? Hepimiz şöyle bir düşünsek, bunun için ne yapıyoruz? Bir gün Resulullah Efendimiz, bir konuşma yapıyor ve İslâm ordusu için Müslümanların yardım etmelerini istiyor, herkes gücü nispetinde bir şeyler getiriyor. Sıra Hz. Ebubekir’e geliyor, mübârek sultan kalkıyor, neyi var neyi yoksa gidip getiriyor. Kendisine ne kaldığını Yüce Resu­lümüz sorduğunda, o erişilmez bir incelik ve edep içinde: “Ya Resulullah, bana senin aşkın kaldı” diyor. Önemli olan, o za­râfete ulaşabilmek. Burnu büyüklük yapmak kolay, kendini bir şey sanmak kolay, sağa sola saldırmak kolay ama Allah’ın ve Resul’ün yolunda yürüyebilmek, müeddep bir insan olabilmek, sabır, şükür ve kanaat potasında eriyebilmek kolay iş değil. Gerçek bir Müslüman olabilmek, hiç kolay değil.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan (Efendi Hz.)

Aziz Ruhu Şad Olsun