Bütün kardeşlere selamün aleyküm.

Yılar önceydi memlekette bayramda akrabaları geziyorduk. Ellerini öpüp hatırlarını soruyorduk  kalabalık bir sülale,  akrabalar... yüksek bir evdeydik yeni gelindim yaşlı bir ev sahibi amca elleriyle işaret etti. Biz dedi, bir ağacın dallarıyız. o kelimeyi hiç unutmadım yirmi döt yıldır. Biz de sabri babamızın bir dallarıyız. Manevi evlatları olarak. Biz de tek yolda hak bildiğimiz yolda beraber bir bütün olarak yürümek dileğiyle. Biz de yunus gibi sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz diyelim. Birleşin insanlar kardeş olalım diyelim. Birlikten kuvvet doğar diyelim. Allahın izniyle düştüğümüz yerden bir avuç toprakla kalkalım. Rahmetli sabri babamın taktir ettiği insanlar hep düştüğü yerden bir avuç toprakla kalkanlar idi. Ne olur bu seslere kulak verelim. Sen diyelim, sen, önce sen, sonra da sen, ki kapılar ardına kadar açılsın Allahın izniyle inşallah. Sevgiler saygılar selamlar bütün kainata.