Sevgili hocam Bu güzel cuma gününde size ve tüm gönül dostlarına selam ve sevgilerimi sunuyor ellerinizden öpüyorum. Allah size sağlık ve esenlikler versin bizlere öğrettiğiniz kitaplarınızla anlattığınız bütün bilgiler için ALlAH sizden razı olsun. Sizi çok seviyoruz. Size duygulandığım ve az önce okuduğum bir yazıyı gönderiyorum. Merhametlerin kalplerde arttığı nice cumalara ulaşmayı diliyorum.

Çanakkale’de 17. Alay Komutanı Yarbay Hasan Bey, askerleriyle birlikte ilerliyordu. Kilitbahir köyünün ortasındaki meydan çeşmesine kadar geldiler. Çeşmenin önündeki Hasan Bey'in dikkatini bir şey çekmişti.. Üzeri yara bere içerisinde ve tüyleri dökülmüş bir köpek su içmek için çeşmeye yanaşmaya çalışıyor, onun bu perişan durumunu görenler taş atarak köpeği çeşmeden kovuyorlardı. Hasan Bey bu duruma çok üzüldü, atından indi köpeğin üzerindeki yaralara aldırmadan onu kucağına aldı ve çeşmenin yanına götürdü. Hayvana su içirdi, yaralarını temizledi. Ardından karnını doyurdu ve köpeği alarak yoluna devam etti. O günden sonra köpeği yanından hiç ayırmadı Hasan Bey... Adını da Canberk koymuştu. Canberk kısa zamanda tüm Mehmetçiklerin dostu olmuştu. Türk askerleriyle siperden sipere atlıyordu!Tüyleri yeniden çıkmış, yaraları ise bütünüyle iyileşmişti. Askerler soruyorlardı Hasan Bey’e: “Komutanım, bu köpeğe neden bu kadar ilgi gösteriyorsunuz?” Yanıt; “Yüce Allah’ın, kıyamette 'bu köpeğe neden merhamet etmedin?' demesinden korkuyorum!”

Selam sevgi ve dua ile...