.
SAYGIDAKİ SIR
Soru-Cevap
Hayırlara vesile olması duasıyla, Efendim, En son mailimde kitaptan aldığım "önce dikenler büyür sonra güller açar" özlü sözünü günlerdir düşünüyorum.

Bugün de Geothe'ye ait olduğu söylenen bir özlü söz okudum "Çiçeğin dikeni var diye üzüleceğine, dikenin çiçeği var diye sevinsene" Bir başka söz bunlara ilave olarak "Yüzünü güneşe çeviren insan gölge görmez". Helen Keller.

Bir tane daha: "İnsanlar hatalarını mutluyken değil, ancak mutsuzken anlar." Daniel Defoe.

Ve de bütün bunları karma yaparak sizin "hayat, eksinin artıya, negatifin pozitife dönüşmesi olayıdır" bilge sözünüzün içine yerleştirmeye çalışıyorum. Ve de kader ile ilgili mailime yazdığınız cevabı tekrar tekrar okuyorum efendim. "Mürşit, insana aynada kendini gösterir".diye okumuştum. Öyle bir yazı yazmışsınız ki. Başarılı olma klavuzu. İnşallah başta ben sonra okuyan ve yazıda benim gibi kendinden bir şeyler bulan herkes gül olma yolculuğunu başarırız efendim. Sizi bizlere öğretmen yapan Rab'bime sonsuz şükürler olsun.

Efendim, Bu yazımda da insanlara karşı davranışlarımızda öncelikle olması gereken sevgi mi? yoksa saygı mı? gelir diye sorsam.Yoksa sabır mı? Hangisini daha çok geliştirmeliyiz? Sevgi, saygı, sabır kavramlarını insan ilişkileri açısından nasıl öncelemeliyiz? Lütfeder misiniz?

Ve bir ilahi dolanıyor dilime. Çok sevdiğim bir ilahi. Sesli söylüyorum. Sizlerle de paylaşmak istedim.Sözleri şöyle:

Ay doğdu üzerimize Veda tepesinden, Şükür gerekti bizlere Allah'a davetinden. Sen güneşsin, sen aysın Sen nur üstüne nursun. Sen Süreyya ışığısın Ey sevgili, ey Resul Ey bizden seçilen elçi Yüce bir davetle geldin. Sen bu şehre şeref verdin Ey sevgili hoşgeldin Ey Resul sana söz verdik Doğruluktan ayrılmayız. Sen ey esenlik yıldızı Senin sevginle doluyuz.

Ve de dua yazmak istedim Efendim. Allah'ım yolundan ayırma. Allah'ım sana layık kul eyle. Allah'ım bizleri sensiz bırakma. Allah'ım seçimlerimizi yaptıran sen ol. Sana şükürsüzlüktem muhafaza eyle. Hatalarımızı görebilmeyi ve onlardan ders alabilmeyi ve bir daha yapmamayı nasip eyle. Sana sığındık Allah'ım. Bizlere Fatiha lı ömürler nasip eyle. Amin. Sağlığınıza, huzurunuza, mutluluğunuza duacınızım efendim. Sonsuz hürmetlerimle..........

Hatice Hakeri


Sayın Sabri Tandoğan Hz'nin cevaben yazdıkları :
***********************************
Sayın Hatice Hakeri,

Efendim, beşeri münasebetlerin güzel başlayabilmesi ve güzel devam edebilmesi için sevgi, saygı sabırdan hangisi önce gelir diyorsunuz. Bir ilişkinin güzelliği için önce hangisi gelir sorusuna cevabım önce saygı olacak. Çünkü yeni tanıştığımız bir insana hemen sevgi duyamayız. O zamana bağlı bir duygudur. Ama kim olursa olsun tanıştığımız insana önce saygıyla hareket edersek zamanla bu ilişki sevgiye dönüşebilir.

Her insanda baştan bize ters gelen taraflar olabilir. Zamanla bu engeller saygıyla aşılır. Belki de onun hareketleri doğrudur da biz yanlış hareket ediyoruzdur. Ben, saygıyla pek çok negatifliğin halledileceğine inanıyorum. O insanın önce Allah yarattığı için, Allah’ın kulu olduğu için saygıyla karşılayacağız. Düşünceleri, davranış tarzları ne olursa olsun yine ona Allah’ın kulu olduğu için saygı göstereceğiz.

İngilizlerin bir atasözü var: “Gerçek centilmen” diyorlar, “bir sokak kızıyla da karşılaşsa ona da saygılı davranandır.” Saygı, her şeyin özüdür, ruhudur, kalbidir.

Kendilerine saygısı olmayan kimseler başkalarına da saygılı olamazlar. Yalnız insanlara değil hayvanlara karşı da bitkilere, eşyaya, cemadata karşı da saygılı olmalıyız. Bir kitap saygıyla okunmaya başlanmazsa o kitaptan gereken faydayı sağlayamayız.

Mutfakta bulaşıklar yıkanırken son derece saygılı olmalıyız. Eğer yıkadığımız tabakları, bardakları, fincanları sadece bir eşya olarak görüyorsak mana yolunda bir adım dahi gitmemişiz demektir. Rahmetli eşim, Rana Hanım, 44 yıllık evliliğimizde bir kere dahi bir tabak, bir bardak, bir fincan kırmadı. Çünkü Rana Besmele çekmeden hiçbir şeye el uzatmazdı.

Ben, evime girerken saygıyla bütün eşyaya, kitaplarıma selam veririm. Apartmanda oturan herkese kim olursa olsun saygıyla selam veririm. Bir dükkana girerken, bir restorana girerken, bir kafeye girerken saygıyla selam vermek ne güzel, ne ince bir davranıştır. Evde, işyerinde, çevremizdeki melekleri de selamlamak ne güzel bir adettir. O zaman insanın oturduğu ev de, çalıştığı işyeri de ona cennet gibi gelmez mi?

Bir resim sergisine girerken kapıdan içeriye Besmeleyle girmek, her bir tablonun önünde edeple, saygıyla durmak, konuşmadan, sükut içinde o tablolardaki güzelliği algılamaya çalışmak ne kadar muhteşemdir. Ne zaman cumhurbaşkanlığı senfoni orkestrasına gitsem konser başlamadan önce dua ederim. O eserlerdeki güzelliği algılayabilmem için Allah’dan niyazda bulunurum. Aynı şeyi elbisemizi giyerken, kravatımızı takarken de yapmak sanırım hayata apayrı bir renk katar.

Görülüyor ki efendim, hayatta huzurun, mutluluğun, başarının şartı önce saygıdan geçer. Saygı ve sevgi bizi gittiğimiz her yerde mutlu ve huzurlu kılar. “Ben” in, egonun, nefsin olduğu yerde saygı da olmaz. Nefs, daima önce ben der. Halbuki, hayatın ve güzelliğin sırrı “Sen” dedir. 1956 yılında Özdemir Asaf’ın bir şiir kitabı çıkmıştı, “sen” kelimesi üç kere alt alta yazılmıştı. Merhumun en güzel kitabıydı. Okumaya doyamamış, hemen ezberlemiştim.



“Sen bana

Sen desen de olur, demesen de olur

Ama, ben sana sen diyeceğim

Düşün dur”



mısraları dilimizden düşmezdi.



“Kim o deme boşuna

Benim, ben

Öyle bir ben ki gelen kapına

Baştan başa sen”



Hayatın, güzelliğin, mutluluğun, başarının sırrı “sen” diyebilmededir. “Sen” diyebildiğimiz zaman bütün kapılar açılır, bütün müşküller halledilir. Aşka giden yol “Sen” kapısıyla aralanır. İnsanlara “ben” yerine “sen” dedirten ancak saygıdır. Öyle bir saygı ki insanıyla, hayvanıyla, bitkisiyle, eşya ve cemadatıyla bütün kainatı kaplar. Ve o zaman insanın dünyası da, ahireti de cennet olur.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.