.
HAYAT HER ŞEYE RAĞMEN YÜRÜYENLERİNDİR
Mektup-Cevap
Sevgili büyüğüm,

Saygıyla ellerinizden öper rahmetle eşinizi anarım. Sizi takip ederek adam olmaya calışıyorum. Sizle birzat görüşerek telefonla ve maille şükür iletişim kurabildim ama çok eksigim oldugunu biliyorum ama olmuyor sizde yine çevabı bulmuştum huzursuzsan tam tersini yap. şunu iyi biliyorum adam olması zor. ALLAHA EMANET OLUN

Sayın Sabri Tandoğan Hz'nin cevaben yazdıkları :
**********************************************************
Sayın Gültekin Çevik,
Kıymetli yavrum, söylediğin gibi adam olmak gerçekten çok zor, çileli, ıstırap verici bir olay. Ama ne yapalım ki başka çaresi yok. Çok küçük yaşımdan beri hep iki şey için çalıştım. Bir, kendimi yetiştirmek. İki, insanlara faydalı olmak. Allah şahittir ki başka hiçbir arzum, emelim olmadı. Kalbim yalnız bu iki husus için çarptı. Ama bu arada o kadar yanlış anlaşıldım, o kadar ıstırap çektim ki, fakat pişman olmadım. Akşam bir mail geldi, “yaşayan ölü” imzasıyla. Beni o kadar ağır bir şekilde itham ediyordu ki sabaha kadar ne çektiğimi bir ben bilirim, bir Allah bilir. Üzüldüm, çok üzüldüm, ağladım, feryad ettim. Bir kuş gibi çırpındım. Ama ne yazık ki ıstırabımı bildirdiğim halde onu yalnız gökteki melekler anladı.

Hayat böyle yavrum. Sen, canım kardeşim diye kollarını açacaksın, bazıları sana hakaret edecek. Ama yine de ölmek var dönmek yok. Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın. Mücadele, mücadele, hep mücadele. Son nefese kadar mücadele. Bizi yanlış anlayabilirler, bize çamur atabilirler, ama biz yine son nefesimize kadar iyinin, güzelin, doğrunun bayrağını taşımakla yükümlüyüz. Mücadeleyi bırakmak yok. Bayrağı yarıda bırakanlar, mücadeleden vazgeçenler, şahsiyet olamamış, adam olmaya niyeti olmayan aciz, beceriksiz, korkak, zavallı insanlardır. “Billah yaşamak yerde sürünmeye değmez”. Biz, bizi sevmeyenleri sevecek, bize canı çıksın diyenlere biz iki dünyaları cennet olsun diyeceğiz.

“Yürü, bu yol şeref, zafer yolu
Karşında bekliyor seni tanyeri
Yürü, atıl, devir karanlığı
Durma yürü, haydi ileri”

Senelerce, senelerce evveldi. Ankara Gazi lisesinde genç bir öğrenciydim. İçi dışı sadece aşk ve heyecan olan bir güzel insan müzik dersine geliyordu. Adı Faik Canselen’di. Bizlere faydalı olabilmek için içi titriyordu. Her gün okul bittikten sonra hiçbir ücret almadan bizlere müzik dersi verirdi. İleri marşını o bestelemişti. Bizler o marşı okurken heyecandan tir tir titrerdik. Allah ondan razı olsun. Yukarıya aldığım mısralar ileri marşının giriş kısmı idi.
Değerli yavrum, ben de sana Faik Hoca gibi sesleniyorum:

“Yürü, bu yol şeref, zafer yolu
Karşında bekliyor seni tanyeri
Yürü, atıl, devir karanlığı
Durma yürü haydi ileri”

Yeni maillerini bekliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhlarına Fatihalarla.