.

Efendim ,

Son gunlerde Gonul Dostlarinin sayfalarini okudukca iyi ve ornek insanlara , davranislara dair yazilari gordukce mutluluk duyuyorum. Ibretle ve ozenerek okuyoruz bu tur yasanmis olayalari. Kendi gozumuzle gormus ve yasamis gibi sevinc ve heyecan duyuyoruz. Bu turlu ornekler anlatildikca cogalacaktir eminim.

Gecenlerde telefonum caldi . Uzaklardan dost ve tanidik bir ses hatir soruyordu. On bes yil oncesinde calistigim sirketin sahibiydi arayan. Turkiye’den Cin’e giderken Dubai’de ucagini aktarma yapmis . Bir yarim saati varmis havaalaninda sesimi duysun, hatir sorsun diye aramis. Inanilmaz sevindim. Bana cok emegi gecmis , yardimci olmus, ornek olmus bir kisidir. Ilk kez 1990 yilinda , ortagi oldugu fabrikada ise basladigimda tanimistim kendisini. Kisa zamanda cok zeki ve farkli biri oldugunu anlamistim. Aldigi kararlar hep muspet sonuclanirdi. Tatli sert bir yoneticiydi. Ne kadar ‘insan’ oldugunu yakindan gozlemleme imkanina sahip oldum. Her ramazan ayinda , bayram ya da yilbasinda iscilere ve idari personele gida posetleri dagitilirdi. Icinde her turlu kuru gidasindan etine kadar her sey. Bir gun odasindayken satinalmadan erzak torbasinin listesini getirmislerdi. Soyle bir bakmis, ‘Tavuklarin kac kg oldugunu belirtmemisiniz demisti.’ ‘Ortalama bir sey dusunmustuk diye cevap gelince de ‘En irisi hangisi ise onu ayirttirin. Bu insanlarin aileleri hep kalabalik doyuracak gibi olsun . Yoksa ikiser tane koyun torbalara , hem yaglari da 2 kg yerine 5 kg yapalim da degsin bari.’ Demisti. Daha sonra mazeretleri yuzunden o gunlerde ise gelemiyen bir kac iscinin torbalarini evlerine araba ile biraktirdigina sahit olmustum. Simdi ellerine ulasmazsa bayramdan sonra ne kiymeti kalir diye…

Yine, fabrikaya yeni alinan gelismis is makinalari yuzunden isine son verilmesi gereken isciler icin bizzat isyeri aradigini, arkadaslarini arayarak islerini bulduktan sonra onlari cagirarak isten ayrilmalari gerektigini ancak yani is yerlerinin hazir oldugunu soyledigine de sahit olmustum…

Otomotiv yan sanayi uretimi yapan bu fabrikada bir yildan biraz fazla calistiktan sonra yabanci dil ogrenmek icin yurt disina gitmek istedim. Istifa ederek Ingiltere ye gittim. Tam bir yil sonra dondugumde eski is yerimi ve arkadaslarimi ziyaret etmek istedigimde buyuk bir sevgi ve ilgi ile karsilandim. Herkes tekrar ise basla , geri don diyordu. Hele iki bayan arkadas var di ki onlarla daha samimi gorusuyorduk onceden. Hatta birbirimizin evlerine de gidip gelirdik haftasonlari. Onlar adeta israr ediyorlardi tekrar birlikte calismak icin. Patronum ve Genel mudurum de yeniden is teklifinde bulundular. Ancak ben yabanci dili de kullanabilecegim daha aktif bir gorev istiyordum. Iste bu an Mujdat Bey bana Genel Mudur asistanligi onerdi. Ic ve dis pazarlama ile uretimin koordinasyonunu yaparsin dedi. Memnuniyetle kabul ettim. Ve hafta basi sevincle yeni gorevime basladim. Ancak yeni gorevimin aciklanmasiyla birlikte isyerinde birden heresy tersine donuverdi. Herkes bana soguk davraniyordu. Hele o cok samimi oldugum iki bayan arkadas tamamen kusmuslerdi. Hic konusmuyorlardi. Is icin gerekli bir bilgiyi veya dosyayi istedigim zaman bile tersliyorlardi. Ofiste dolasirken inasanlarin fisildastigini duyordum. Bir odaya girdigimde o bayan arkdaslarin birilerine birseyler anlattigini goruyordum. Ben iceri girince herkes sus pus oluyordu. Cay icerken, yemekte , serviste yapayalnizdim. Adeta beni izole etmislerdi. Bu durum calismama da engel oluyordu. Uzerimdeki olumsuz baskidan kipkirmizi sivilceler doktum. En sonunda bu duruma dayanamiyarak Mujdat Beyin kapisina dayandim. ‘Arkadaslar benimle calismak istemiyorlar herhalde, sessiz bir protesto hakim her yana , bu islere de engel oluyor, izin verirseniz ben ayrilmak istiyorum dedim.’ Guldu. ‘Ben de farkindayim, neler oluyor boyle , dur bakalim anlariz simdi ‘ diyerek o iki bayan arkadasi odasina cagirdi. Toplanti masasina oturduk. Ortam muthis gergin, kimse kimsenin yuzune bakmiyor. ‘Evet hanimlar burasi bir is yeri ‘ diye soze basladi ve sorunun ne oldugunu, son birhafta on gundur islerde bir aksama gordugunu , bunun sebebini sordu. Yasca daha buyuk ve evli olan bayan arkadas ;’Ben bu sirkette yedi yildir calisiyorum ‘ diyerek ilk sozu aldi ,’ …butun emegimi ortaya koyuyorum eger birisi genel mudur asistani olacaksa bu benim hakkimdi ‘ diyerek sozunu tamamladi. Diger bayan da benzer seyleri anlatinca , gozler bana cevrildi. Titrek bir sesle ‘ Lutfen dedim ben sadece bir iki haftadir burdayim , izin verirseniz ayrilayim, arkadaslar eskisi gibi devam etsinler.’ Genel Mudurumuz gayet sakin bir sesle ‘arkadaslar goruyorum ki siz olaya cok dar ve kisisel bir acidan bakiyorsunuz. Eger ben yedi yildir ikinizden birinin genel mudur asistani olabileceginizi dusunseydim zaten birinizi bu goreve getirirdim. Demekki yapabileceginizi dusunmuyorum. Ayrica kimi nasil goravlendirecegim de benim bilecegim is. Ayrica hani siz cok samimi dosttunuz. Dostlugunuz cikarlariniz catisinca bitti mi? Ya ikinizden birini gorevlendirseydim digeri ona da mi ayni sekilde davranacakti. Bu ne bicim arkadaslik. Simdi sonuc olarak Ozden gorevinde kaliyor. Isini hakkiyla yapip onunla calisacak olan devam eder , istemiyen gider. Toplanti bitmistir.’dedi ve ayaga kalkti. Biz uzerimizdeki soku atlatmaya calisirken bayanlardan biri iki dakikanin icinde istifasini yazdi .. Digeri ise bir kac hafta is aradi bulduktan sonra istifa ederk ayrildi. Ben de iki ay boyunca , onlarin yerine yeni elemanlar alinana ve yetisene kadar uc kisinin isini de yapmak zorunda kaldim. Isin en acisi da bayanlardan birinin herkesle vedalasirken uzattigim eli bile geriye itmesi oldu.

Zaman herseyin ilaci, bir iki hafta icinde herkes bana yine eskisi gibi davranmaya basladi. Hayatimin en guzel 1.5 yillik calisma hayatini o isletmede gecirdim. Sadece 1.5 yil cunku evlendigim zaman esimle birlikte Izmir’e tasinmam gerekti. Ben buyuk bir vicdan azabi ile Genel Mudurume bunu nasil soyleyecegimi dusunurken. O ogrendiginde yine o guler yuzu ,sakin ve neseli haliyle’ Uzulme, is yine bulunur ama insan icin en onemli sey Aile dir. Dogru insanla hayatini birlestirdikten sonra , mutlu bir aileye sahip olduktan sonra istersen dunyanin obur ucuna git hic korkma ‘ diye teselli veriyordu. Sonra da’ Bizi hic dusunme , biri gelir senin biraktigin yerden devam eder. Yarin benim burda olacagimin garantisi varmi? ‘ ekliyordu. Sonra da bes on dakikanin icinde actigi birkac telefonla bana Izmir’de kiralik ev buluyor, baska bir gun en uygun sekilde nikah salonunu ayarliyor, esyalarimin alinmasi ve Izmire tasinmasi icin sirket kamyonunu tahsis ediyor en sonun da da dugun hediyesi diye bir maas ikramiye veriyordu.

Iste goruldugu uzere insan hayatta her turlu olayla, her turlu insanla karsilasabiliyor. Kirilip incinebiliyor, uzulebiliyor, vicdan azabi duyabiliyor, ya da mutluluktan ucabiliyor. Bunlarin hepsi bizim icin, insanlar icin. Onemli olan sogukkanliligini , sakinligini ve umudunu hic yitirmemek. Bir de isini iyi yapmak. Canla basla yapabildigince iyi yapmak. Durust ve acik olmak. Neyseniz oyle , riyasiz yapmaciksiz yalansiz. .. iste o zaman sizi birileri incitsede , hayal kirikligina ugratsa da bir gun sonuc iyiye donuyor… Rabbimin buyurdugu gibi: ‘ Her turlu zorluktan sonra bir kolaylik vardir’

Iste hayatin her aninda nice tecrubeler bizi bekliyor. Bugun geriye donup baktigimda kirginlik yada uzuntu hissetmiyorum. Herkesi seviyorum, bazilarina ise mutessekkirim….

Sahi unutuyordum; Izmir’e yerlestikten sonra is ariyordum. Bir tekstil fabrikasina basvurmusum gorusmeye cagirdilar, gittim. Birkac ortak toplanti masasina oturmuslar , karsilarina ben , sorular soruyorlar, bu arada iclerinden birinin elinde de yazili ozgecmisim var goz gezdiriyor. ‘Tamam arkadaslar’ diye lafa girdi. ‘Ozden hanim , bakiyorum burada referanslar kisminda verdigin iki isim de onceden calistigin isyerlerinin sahipleri dogru mu?’ diye sordu. 'Evet efendim' dedim. ' O zaman yarin sabah ise baslayabilirsin ben referans olarak ayrildigi isyerlerinin sahiplerini veren birinden daha iyisini bulacagimizi hic zannetmiyorum ‘ dedi.

Iste boyle … hep dost, hep iyi , hep olabildigince sevgi dolu, durust olmaliyiz bence , Gunun birinde kaybedenlerden degil kazananlardan oldugumuzu gorecegiz eminim. Rabbim de oyle emretmiyor mu? Yapabildiginizin en iyisi …

Saygi ve hurmet ile ellerinizden opuyorum. Tum gonul dostlarina sevgi ve selamlar.

Ozden CICEK
Creative Wood Painting Lady
Dubai

www.ozdencicek.com

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :
----------------------------------------------------------------

Sayın Özden Çiçek,

Efendim, yine o güzel üslubunuzla son derece önemli bir konuya değinmişsiniz. Ellerinize sağlık. İçinde yaşadığımız hayatta ne yazık ki negatif duygusallıklar hep ön planda. Kıskançlık, çekememezlik, hodgamlık, kibir, kendini beğenmek, başkalarını hor ve hakir görmek. Ne yazık ki realite bu. Asırlarca önce büyük Yunus,

“Tehi görme kimesneyi
Hiç kimesne tehi değil”

Diyordu. Ve ilave ediyordu

“Benim bir karıncaya ulu nazarım vardır”

Peki biz çalışma muhitinde böyle insanlarla karşılaşınca nasıl bir tavır takınacağız? Cevap ortada, yine herzaman olduğu gibi onlara sevgi, saygı duymak, hayır dua etmek ve kendi işimizi tam bir sükunet, edep, saygı ve incelik içinde yapmak. Başka çaresi yok. Bu yeni bir olay da değil. Hazret-i Yusuf’un kardeşleri kıskandıkları için kuyuya attılar. Bunlara karşı verilecek en güzel cevap hiç farkına varmamış gibi davranmak. Ben başka bir çare görmüyorum. Biz bu dünyaya sevmek, sevilmek için geldik, adam olmaya geldik, yontulmaya geldik. Yol uzun, yük ağır, şu şunu demiş, bu bunu demişle geçirilecek vaktimiz yok. Tez elden bir güzelliği yaşamaya başlayalım. Kendimizi yetiştirelim. İşimizi en güzel yapmaya gayret edelim. Efendim, sizi sevgiyle, saygıyla selamlıyor, bütün günlerinizin hayırlı çalışmalarla dolmasını diliyoruz. Bütün güzellikler sizinle beraber olsun.
Sabri Tandoğan
Aziz Ruhları Şad Olsun.