SABRİ BABADAN MEKTUP VAR
ZİKİR, RUHA HUZUR VE SÜKUN VERİR
Kıymetli yavrum,

İslama inanan bir kimse müsait zamanlarında Allah, Lailahe illallah Muhammedün Resulullah, Allahümme Salli Ala Muhammed, Süphanallah, Elhamdülillah, Allahüekber ve Besmeleyi istediği kadar söyleyebilir. Hatta en küçük işlerde bile hep Besmeleyle başlamak ne güzel bir adettir. Besmelede olağanüstü özellikler ve şifalar vardır. Sıkıldığınız, bunaldığınız, daraldığınız zamanlarda bir yere oturun, ellerinizi dizlerinizin üzerine koyun, ancak kendi işiteceğiniz yumuşak bir ses tonuyla rakam düşünmeden Besmele çekin. Göreceksiniz bir süre sonra hafiflediğinizi, sıkıntınızın geçtiğini, içinize bir neş’e yayıldığını hissedeceksiniz. Bunu herkes, hatta inançsız, ateist kardeşlerimiz de yapabilir. Ve hepsi de güzel sonuçlar alır. İsteyen yaklaşımın iyi niyetli olması şartıyla deneyebilir. Ben yedi milyar insana kardeşim gözüyle bakarım. Hangi durumda olurlarsa olsunlar onlara edeple, ta’zimle, sevgi ve saygıyla yaklaşırım. Bir meseleleri olduğu zaman ne yapabilirim, elimden ne gelir diye çareler ararım. Hepimiz insanız, hepimiz kardeşiz. Hepimizin içinde Nur-u Muhammedi var. Hepimiz içimizde bir aşk taşıyoruz. Bir gün, Peygamber Efendimiz yakınlarıyla bir yerde oturuyormuş. Biraz sonra önlerinden bir cenaze geçiyor. Yüce Petgamberimiz hemen hürmetle ayağa kalkıyor, edeple, incelikle, zarafetle cenazeyi selamlıyor. Yakınlarından biri itiraz ediyor. Ama Efendim diyor, o bir İslam cenazesi değil ki? Peygamberimiz aynı ürpertici zerafetle cevap veriyor: “Biliyorum diyor, İslam cenazesi değil ama o bir insan”.
Değerli kardeşim insan çok yüce bir varlık. İnsan Allah’ın sırrı, Allah insanın sırrı. Ne olur bütün önyargıları, taasupları bırakarak insana saygıyla, edeple, ta’zimle yaklaşalım. Bir gün Peygamberimize soruyorlar, “Efendim, en büyük ibadet nedir? Peygamberimiz cevap veriyor “İnsanları sevmek ve onlara faydalı olmak”...
Selam, saygı ve sevgi ile.