.

Merhaba sevgili gönül dostlarım.

Efendi Hz. Sabri Babamız buyuruyor: "Bize düşen görev elimizden geldiği, gücümüzün yettiği kadar bu insanlara sevgi, saygı göstermek, onların ıstırabını paylaşmak olmalıdır. Hikayeyi bilirsiniz, bir genç deniz kenarında karaya vuran binlerce deniz yıldızından birini alıp denize atıyormuş. Ordan bir geçen bir zat “Evladım” diyor, ne yapıyorsun? Bunlar binlerce. Nasıl başa çıkacaksın?” Genç, yine bir deniz yıldızını denize atıp hayata kavuşturduktan sonra "İşte böyle" diyor, "ben bir deniz yıldızını kurtardım, hayata kavuşturdum. Ya siz ne yaptınız?” Diye soruyor. Acaba o soruya cavap verebilecek miyiz.

Kendi adıma söylüyorum. O kadar etkilendim ki hikayeden neden bizde gücümüzün yettiğinde çabalamıyalım? Çabalamak ta ne? Eğer görebiliyorsak görme yeteneğini geliştirdiysek bizim karşımıza çıkar ama öyle ama böyle muhakkak çıkar. İş görebilmede. Geçen gün malüm oy kullanmaya Mehmet Emin İlköğretim okulunda oyumuzu kullanmaya gitmiştik. Yanımda oğlumun koluna girdim merdivenleri Besmeleyle çıkarken bir hanım seslendi hoş geldin nasılsın diyerek. Bir de baktım eski komşunun kızı. Hoş bulduk göreve geldik dedim. Güldü el salladı sımsıcak. OĞLUMA DEDİM YAVRUM GÖRDÜN MÜ NE KADAR GÜZEL SIMSICAK EL SALLIYORDU ABLA DEDİM. Bütün günümü o sıcak el sevgi okşadı. Belki bir ömür hatırladıkça okşayacak.

ABLA BİRAZ RAHATSIZ KARDEŞİ DE ÖYLE AMA ANNELERİ HAKKA GÖÇTÜ O HALLERİYLE BİR YERLERDE ÇALIŞIYORLAR. Birbirlerine bakıyorlar. Kimseye muhtaç değiller. Allahımın gizli kulları. Bu gün bu fakirin gönlünü kazandı. Ne kadar kolay ilmini bilenlere gönül kazanmak. Ama bu gönülle alakalı. Gönlünü güzelleştirmişlerin harcı olsa gerek. Bu gün bu sırlar açıldı. Şu olmak bu olmak değil iş... İş görebilmede, iş tevazuda, iş sevgide saygıda görebilmede. Görebilenler kazanıyor.

Değerli büyüğümüz gören göz değil gönül derdi. Gönlünü güzelleştirmişlerin harcı oluyor. Rabbim bizleri de gönlünü güzelleştirmeye çalışanlaradan tevazu sahiplerinden etsin. Ne ki nefsimize ağır geliyor onu işleyip nefisi Müslüman etmeyi başartsın. O çocuk tarafımızı dinlemesin bir ihlasla el sallayabiliyor muyuz bir kardeşe ne güzel iş . İŞİNİ BİLENLE ALLAH'IN TARAFIYLA YAŞAYANLAR. VERMESİNİ SEVMESİNİ SAYMASINI GÖRMESİNİ BİLENLER HER DAİM KAZANIYOR...

Canım babamız yaşantısıyla fakir zengin inamış inanmamış herkesin elinden tutu. SEVGİSİNİ SAYGISINI GÖSTERDİ... ÇOK ŞÜKÜR HATIRLAMADIĞIMIZ AN GÜN YOK. Gönüle girmek hayatta yer altından yer üstünden değerli. Bunu sabri babamız hakka göçünce farkına vardım. Sevmekten saymaktan başka yaşamın ne anlamı olur. SEVGİSİZ HAYAT DÜŞÜNEBİLİNİR Mİ HİÇ?

Bir insanı yaşatan ayakta tutan sevgi saygı diyorum. O gün onu bu mubarek gün okulun kapısında yaşadım yine çok şükür. Bir sıcak el sallama bu fakire bu yazıları yazdırdı. Daha da belki hatırladıkça ömrüm sonuna kadar da yazdıracak.

EFENDİ HAZRETLERİ SABRİ BABAMIZA YAKINLARINA SELAM OLSUN. HİMMETLERİ HER DAİM ÜZERİMİZE OLSUN...