Müsadenizle soruma geçmek istiyorum, bana göre çok ağır geçen bi çocukluğum oldu bunun etkisini üzerimden atamıyorum. Değer verilmeyen, silik, ezik, aşağlılanmışlık hissini fazlaca yaşatan bir babaya sahibim, baba bile diyesim gelmiyo, bir kere kucağına alıp sevdiğini canım kızım dediğini hatırlamıyorum, hep bekleyen, pofpoflanan buna rağmen de aşırı alıngan tavrıyla adeta etrafına işkence çektiren bi baba, bizi okuttu ama bunu zaman zaman başımıza kalkarak, zaten son derecede zor şartlarla okuduk, bi paltoyu en az iki kardeş giyerek.. şimdi ünversite mezunu, çalışan biriyim, ama sosyal fobi denen bi illet hep yanımda, atamıyorum bi türlü, zaten çokda utangaçtım hep, bu nedenle hatalıda bi evlilik yaptım ama hamdolsun, geç te olsa bu hatamdan döndüm. Fakat yine de toplum içersinde rahat olamama, korkaklık acizlik hissini sık sık yaşıyorum, bi de aşırı vesveseli bi yanım var ve bu da beni çok yoruyo, Kitaplarınızı aldım severek te okuyorum, psikolji üzerinede kendimi geliştirmeye çalışıyorum.

Ama bu olumsuz duygulardan da kurtulamıyorum..

Saygı ve hürmetlerimle..

--------------------------------------------------------------------------------

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın “Arayış”,

Kıymetli yavrum, sen sanıyorsun ki herkes el bebk, gül bebek yetişti. Bu senin yaşadığın durumu pek çok insan yaşadı ve yaşıyor. Lütfen bu maziyle hesaplaşmayı bırak. Akıllı bir insan için ne dün vardır, ne yarın vardır. Tek mevcut zaman içinde yaşadığımız andır. Lütfen anını yaşamaya çalış. Kimseyle hesaplaşma ve tavsiye ederim yıllarca, her gün ölünceye kadar Gönül Sohbetleri’ni oku.

Selam, sevgi ve saygı ile.

Sabri Tandoğan Efendi Hz.
Aziz Ruhları Şad Olsun.