Merhaba sevgili Sabri Tandoğan.
Sorunum şu ben mutsuz bir ailenin çocuğuyum. Bu olaylar beni çok etkiliyor. Ve bunu dile getirince annem ve babam bana bağırıp kendilerini biz bi şey yapmıyoruz zaten hep senin yüzünden kavga ediyoruz diyerek savunuyorlar. Annemle konuştuğumuzda her şey senin yüzünden keşke sen olmasaydın seni bırakıp gidicem diyor bana. Babama sarıldığımda sen öyle yaptıkça oda nasıl olsa kızım bana destek çıkıyor diye beni üzüyor. Annemi aradığımda veya ona sarıldığımda babam tabii annenle bir olup beni bir köşeye atıyorsunuz diyor. Ne yapacağımı şaşırdım okuldan başka bir yere gitmiyorum ve burda hiç arkadaşım yok. Gözde ablam var benimle hiç ilgilenmiyor. Ama o bir üniversite öğrencisi ve de zamanı yok. Bu yüzden ondan bi şey beklemiyorum zaten lütfen bana bir çözüm yolu gösterin. İyi akşamlar.
Pınar.
Seni çok iyi anlıyorum. Zor bir durumdasın. Ama Pınar şunu iyi bil ki, büyük insanlar için zorluklar, onları tekâmüle götüren birer basamaktır. Allah’ın izniyle bütün u zorluklardan pırıl pırıl bir sevgili Pınar olarak çıkacak ve ileride çevrene renk veren, ışık veren, güzellik veren bir insan olacaksın. Değerli yavrum, şunu lütfen unutmayalım. Hiçbir şey sebepsiz değildir. Ve büyük Allah, insanlara kaldıramayacakları yükü vermez. Sen Allah’ın izniyle bütün bu zorlukların üstesinden geleceksin. Pollyanna’yı düşün. Bazı geri zekâlı kimselerin dudak büküp, alaycı bir tebessümle karşıladıkları, Pollyannacılık oynuyor dedikleri o kız çocuğuna ben çocukluğumdan itibaren bir ömür boyu hep sevgi ve saygı duydum, hayranlık duydum. O yüce ruhlu, büyükler büyüğü, güzeller güzeli bir insandı. Ona dudak bükenlere hep şunu söylemişimdir. Hadi bakalım kolaysa sen de bir Pollyanna ol. Ben senin bütün bu zorlukların üstesinde geleceğine inanıyorum. Sabrınla, zekânla önüne çıkan bütün engelleri devireceksin. Yunus Emre, “Dağ ne kadar yüce olsa, yol onun üstünden aşar” der. Ne zaman daralırsan, bunalırsan, hiç çekinmeden bana yaz. Pollyanna gibi sana da sevgi ve saygı duyuyorum.
Geri Dön