.

Iyi aksamlar Sabri amca;

Dün gece yarisi saat iki civarlari ilk kismini esimle birlikte okudugumuz Çigdem Hanim'in sizinle yapmis oldugu ropörtaj yazisinin ikinci kismini, bu aksam esim suanda uyuyor oldugu için yalniz okudum. Hem dün gece okurken hem de biraz evvel okurken size olan sevgim, saygim, hayranligim bir kez daha artti. Siz ne kadar güzel bir insansiniz Sabri amca. Ne kadar farkli, kiymetli, özel bir insansiniz. Yillar önce daha ilk kez Berrin ablanin evinde sizi gördügümde hissetmistim böyle bir insan oldugunuzu. Allah size saglikla, mutlulukla geçecek daha çoook güzel yillar, ömürler nasip etsin insallah. Çigdem Hanim'dan da  Allah razi olsun; kendisi de ne güzel bir insan ki uzaktan da olsa sizden faydalanmamiza vesile oluyor, çabaliyor, ugrasiyor. Allah herseyi gönlüne göre versin onun da insallah. Farkli sehirlerde olsak da Sabri amca sizi can-i gönülden seviyor ve her gün düsünüyorum ama bir okadar da sizden çekiniyor, size karsi yanlis bir harekette bulunmaktan ya da herhangi bir sekilde sizi kirmaktan korkuyorum. Sizi çok seviyorum. Dün gece esimle birlikte hayatinizla ilgili Çigdem Hanim'in yapmis oldugu ropörtaji okurken okadar etkilendim ki; sözlerinizi okurken sizi yanimda hissettim ve aynen karsinizda oldugumda ürperip hislendigim gibi anlattiklarinizi da okurken ara ara ürperdim, duygulandim, duraksadim bogazim dügümlendi, gözlerimden yaslar geldi, o anlarda okumaya devam edemedim bir kaç saniye kadar, esimin gözlerine baktim o da duygulanmis gözlerini ovusturuyor, sonra o bir kaç saniyeden sonra tekrar okumaya devam ettim. Ne kadar muhtesem bir yaziydi insan ruhuna hitap eden. Ve güzel resimleriniz... Paylastiginiz için çok tesekkür etmek istedim size. Böyle bir yazi için de Çigdem Hanim'a tesekkür etmek istedim. Allah söyleyenden de söyletenden de, yazandan da yazdirandan da, böyle birsey yapmayi düsünenden de düsündürenden de razi olsun. Önce bu güzel yaziyla ilgili hissettiklerimi söyleyip sonra da bugün gittigim bir mevlidi anlatacaktim size. Bir arkadasimin yeni bebegi oldu, bugün kirkbirinci günüymüs bebegin, mevlit okutacaklarmis, beni de çagirdi, gittim. Bir arkadasim da geldi benimle birlikte. Kapidan girdigimizde bayagi bir insan vardi içeride. Önce bebek odasina gidip bebegi gördüm. 40 günlüktü ama gözleriyle bakiniyordu. Kucagina al dediler; çekindim, alamadim, korktum, okadar ufakti ki, birsey olur diye korktum; bir de bir bebegi kucagima aldigimda ürperiyorum, gözlerine ve ona baktim, sanki bir melek, bakiyor ama sanki bize degil...Sanki baska seyler görüyor gibi bakiyor. Insan ürperiyor, korkuyor, Allah'i görüyor sanki onda. Korktum, alamadim kucagima. Sonra içeri geçtik ve bir koltuga oturduk arkadasimla. Sonra mevlidi okuyacak olan genç hanim bir hoca geldi ve dua basladi. Önce yasin okundu, sonra ilahiler söyledi hoca. Nasil güzel bir sesi vardi, ilahilerde çok ama çok duygulandim. Gözlerimi kapatip onu dinledim. Aglamamak için zor tuttum kendimi. Sonra gözlerimi açtim, insanlara baktim, hepsine teker teker baktim, ben dokunsalar aglayacagim ama benim gibi baska gözleri dolu kimse yok. Allah'im n'olur aglatma beni bukadar insanin gözü önünde diye dua ediyorum içimden sonra hoca ev sahibine bebegi getirin isterseniz dua okuyalim ona dedi. Sonra salondan içeri bebek geldi; bebek içeri girdigi anda yine içim bir tuhaf oldu bebegi görünce; hoca onu kucagina aldi, hafif hafif sallayarak kible yönüne dogru ona ninni gibi ilahi okumaya basladi. Sonra ev sahibi bebegi yaslica bir hanim vardi yanimizda oturan bebegi onun kucagina verdi, sonra sen de al Ilknur kucagina dedi ve kucagima veriverdi, kucagima verildigi anda gözlerim dolu doluydu zaten, ona bakarken gözlerimden yaslar süzülüverdi. Kisa bir süre ona baktim, seyrettim, içimden dualar okudum onun yüzüne. Allah'im nasil güzeldi; bir bebek nasil güzel bir mucizeydi böyle. Allah ona çok çok güzel yazilar yazsin, çok güzel, hayirli, insanlara faydali, merhametli, kalbi yumusak, güzel bir insan olsun insallah diyerek ona dua okudum içimden. Sonra gözlerim yasli onun o melek yüzüne bakarken ev sahibine bebegi geri verdim. O anki hissettiklerimin tarifi çok zor Sabri amca. Bebek Allah'in insana vermis oldugu okadar büyük bir mucize ve okadar güzel bir melek ki insan o görüntüye bakarken tüyleri diken diken olup ürperiyor; aglamak geliyor içinden ona bakarken; Allah'in vermis oldugu bu mucize varligi yetistirmek de bir okadar büyük sorumluluk yüklüyor anne ve babaya. Ne kadar zor evlat yetistirmedeki sorumlulugun hakkini layikiyla verebilmek. Acaba diyorum benim de bir çocugum olsa ben nasil bir anne olurum; onu güzel yetistirebilir miyim; böylesine büyük bir sorumlulugun üstesinden basariyla gelebilir miyim acaba diye düsünüyorum... Eger Allah bize de böyle büyük bir mucize varlik, böyle bir melek verirse insallah Allah onu çok güzel yetistirmeyi nasip eder.

Çok güzel bir aksam geçirmeniz dilegiyle hayirli geceler diliyorum Sabri amca. Tüm sevgi ve saygilarimla ellerinizden çok çok öpüyorum.

Sayın Sabri Tandoğan Efendi Hz'nin cevaben yazdıkları :

Sayın İlknur Hanım,

18.4.2009 tarihli mailinizi aldım.

Kıymetli yavrum, ben de bu satırları sana gecenin ikisinde yazıyorum. Yine bugün bir insan beni feci şekilde kırdı, incitti. Uyku ne kelime? Yerimde yatamadım. Herhalde bu kırılışlar, incinmeler benim günlük gıdam oluyor. Hayırlısı.

Mailin o kadar güzel ki, öyle muhteşem ki ne söyleyeceğimi bilemiyorum. Ropörtajın güzelliği benden değil, manevi kızım Çiğdem’den geliyor. Haberim bile olmadan sohbetler sırasında öyle incelikle notlar almış ki bu güzellik ortaya çıkmış. Ona hepimiz ne kadar teşekkür etsek yine azdır. Onu hep Samiha Anne’ye benzetiyorum. Kenan Rıfai Hazretleri yasak ettiği halde o mübarek sultan sohbetlerde gizli gizli notlar alırmış. Biz “Sohbetler” kitabının doyumsuz güzelliğini o güzel insana borçluyuz. Allah, gani gani rahmet eylesin. Nur içinde yatsın. O sohbetleri ikiyüz kere okudum. Yine de doyamdım. Ömrüm varsa daha kaç kere okurum bilemiyorum.

Değerli yavrum, o kırk günlük bebek için okutulan mevlidi ne kadar güzel anlatmışsın. İnsan okumaya doyamıyor. Onunla göz göze geldiğin zaman duyduğun heyecanı sanırım hiçbir yazar senin kadar güzel anlatamaz. Gerçekten doğan bir çocuk Allah’ın bir mucizesi. Onu güzel yetiştirmek, ailesi için, toplumu için ve bütün insanlık için faydalı bir hale getirmek ne muhteşem bir olay. Biz ne yapıyoruz? O inanılmaz güzellikteki varlığı şımarta şımarta bir firavun haline getiriyoruz. Sonra da başta ailesi, sonra eşi, sonra çocukları, sonra da meslektaşları için Keops, Kefren, Mikelinos’dan sonra sırayla yeni yeni firavunlar çıkartıyoruz. Allah bizlere acısın, merhamet etsin.

Yanlız bir husus dikkatimi çekti. Sevgili yavrum, niye ağlamaktan çekiniyorsun? Ağlamak bir insanın en asil duygusu. Yüce Resulümüz “Allah’ım,” diyor, “ağlamayan gözden sana sığınırım.” Bırak yavrum, nerede olursa olsun gelen gözyaşlarına engel olma. İnsan onlarla yüceliyor.

Değerli yavrum, sana gönlünce yaşayacağın güzel günler diliyor, selam, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Sabri Tandoğan (Sabri Baba)

Aziz Ruhları Şad Olsun