Hayırlı günler hocam.

Allaha çok şükür ki sizinle tanıştım yazılarınızı okudum Allah sizden razı olsun. 30 yaşında hırsutizm hastasıyım. Bu güne kadar üzülmüyordum sadece ben ölünce beni yıkayan kişinin vücudumu görme korkusu vardı. zaten kapaıı bir bayanım sadece elim ve yüzüm açıkta kalıyor. Hiç kimse fark etmiyordu. hani insanın vücudunu bir annesi birde eşi görürya benimde sadece annem biliyor ve görüyordu. son 6 aydır başka düşünüyorum.çünkü aşık oldum seviyorum`çok güzel duyguymuş.kendimi çok mutlu hissediyorum.ilk defa evlenmek istedim anne olmak gelinlik giymek istedim. eşimin rızasını kazanırım onun anne ve babasını memnun ederim.seni yetiştirenlerden Allah razı olsun derlerse ne mutlu bana.bilirim ki eş rızası Allahın rızası yine bilirim ki anne baba rızası Allahın rızası.hem dinimi iyi öğrenip en güzel şekilde farzlar ve sünnetlerle yaşamak yaşamak yaşatmak örnek aile olmak isterim.böyle olunca kendi anne ve babamda benimle gurur duyarlar.ama sonra hastalığım aklıma geliyor üzülüyorum.doktora gittim kesin bir cevap alamadım.duamdan başka bir şey yapamıyorum.sevdiğim kişi benden cevap bekliyor.kendisine bir şey diyemedim.bu durumu açıklayayım mı yoksa biraz beklemesini mi söyleyeyim çok zor durumdayım.artık gözümden yaş yerine kan akacak.ben iyi olmak istiyorum.mutlu olmak istiyorum.onu kaybetmek istemem.bildiğim kadar siz tıp fakültesini bitirdiniz tedavisi yok mu?ben çok zor bir şey mi istiyorum kötü bir niyetim yok sizin gibi güzel bir evlilik.tek zenginliğim kanaatım ve gece gündüz duam.duayla kader değişir mi ?siz hep negatf olmayın dersiniz.yoksa ben hayel mi kuruyorum benim işim olmaz mı?bu hastalık beni üzüyor çevremdekileride üzmek istemiyorum.ben böyle olduysam suçum var mı kaderim mi böyle yoksa beddua mı aldım?bu zor durumdan kurtulmama yardımcı olun.teşekkür ederim.

Sayın Sabri Tandoğan'ın cevaben yazdıkları :