Sevgili Babacığım, Kıymetli Dostlarım,

Sizleri sonsuz sevgi ve saygılarımla  selamlıyor, Allah’u Teala’dan kalp safiyeti ve iman selameti diliyorum.

Babacığım müsaadenizle Sayın Ragıp Güzel Bey’e ait “Allah Dostlarından Menkıbeler” adlı eserinden bir bölümü paylaşmak isterim.

Yazıcıoğlu Muhammed Efendi 1449 yılında yazıp tamamladığı “Muhammediye” adlı eserini tasvip etmesini istediği devrin Şeyhülislam’ına gönderir. Bir arkadaşına teslim edip Şeyhülislam’a gönderirken ayrıca bir yazı da yazarak zarfa koymuş ve ağzını kapatarak kitabı götürene şu tembihatı yapmış:

            -Şeyhülislam, eserin değerini düşürücü bir söz edecek olursa bu zarfı ona verirsin.

Eser Seyhülislam’a sunulur. Şeyhülislam esere şöyle bir bakar pek de önemsemeden şöyle der:

            -Gelibolu deniz sahilidir. Oranın halkı da balığı çok yer. Çok balık yiyenin de aklı hafif olur.

            Eseri getiren, Şeyhülislam’ın bu sözünü, eserin değerini düşürücü bulur.

            Hemen cebindeki zarfı Şeyhülislam’a uzatır.

            Şeyhülislam zarfı açar, okur. Şunlar yazılıdır; bir tek cümle:

-          Vallahi balık yemedim.

Şeyhülislam bu durum karşısında yazarını ve eserini takdir ve tasvip eder, mührünü basar.