Sevgili BABACIĞIM ve Değerli Dostlar; Allah'ım bu güzel gün hürmetine bizlere hakikatleri anlayacak idrak nasip eder inşallah.Hayırlı Cumalar...

Şükür Nimeti

Lokman iyi bir köle idi. Efendisi onda bereket sezdi de her yemeği önce ona verir sonra onun artığını yerdi. Bir gün karpuz aldı efendisi ve Lokmana yollamadı, onu huzuruna çağırdı. “Lokman al karpuz ye” dedi bir dilim verdi. Lokman iştahla yedi. Bir daha kesti onu da yedi. Derken son dilime gelindi. Efendi “Bunu da ben yiyeyim “dedi. Isırması ile tükürmesi bir oldu. Efendi, “Lokman bu karpuz zehir, nasıl yedin, niye demedin bize ?” dedi. Lokman “Efendim, bana bugüne değin öyle çok ihsan ettiniz ki, bu karpuz acı diyemezdim. Bu edebe ters olur, size nankörlük olurdu” dedi.

Hak’tan gelen belaları acı karpuz bil. Sana ne nimetler verdi. Acı karpuz verdi diye hemen kızacak mısın, yoksa Lokman olma niyetin var mı? (Mesneviden)

Hürmetlerimle.

Kızınız; Gülden BULUT.